Η Ουγγαρία εκτός κυρώσεων: Τι κρύβει η απόφαση Τραμπ

Η εξαίρεση της Ουγγαρίας από τις αμερικανικές κυρώσεις για την αγορά ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, που ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος, δεν αποτελεί απλώς μια τεχνική ρύθμιση ενεργειακής πολιτικής. Αντίθετα, διαβάζεται στη διπλωματική σκηνή ως ένα ακόμη επεισόδιο στη διαμόρφωση των νέων ισορροπιών μεταξύ Ουάσιγκτον, Βουδαπέστης και Μόσχας — με την υπογραφή του Ντόναλντ Τραμπ.

Σύμφωνα με αξιωματούχο του Λευκού Οίκου, η εξαίρεση θα ισχύσει για έναν χρόνο, ενώ στο πλαίσιο της συμφωνίας η Βουδαπέστη δεσμεύτηκε να αγοράσει αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο (ΥΦΑ) αξίας 600 εκατομμυρίων δολαρίων. Μια λεπτομέρεια που, αν και παρουσιάζεται ως εμπορική συναλλαγή, έχει σαφή πολιτική φόρτιση: Η Ουγγαρία παραμένει ενεργειακά εξαρτημένη από τη Ρωσία, όμως ανοίγει παράλληλα ένα «κανάλι» με την Ουάσιγκτον.

Η επίσκεψη του Βίκτορ Όρμπαν στον Λευκό Οίκο φάνηκε να αποδίδει άμεσα αποτελέσματα. Ο Τραμπ, απευθυνόμενος προσωπικά στον Ούγγρο πρωθυπουργό, άφησε να εννοηθεί ότι «θα μπορούσε να υπάρξει παραχώρηση» για μια χώρα που «είναι δύσκολο να βρει πετρέλαιο και φυσικό αέριο από αλλού». Η διατύπωση αυτή, παρότι φαινομενικά τεχνική, ερμηνεύτηκε ως πολιτικό άνοιγμα σε έναν Ευρωπαίο ηγέτη που έχει συγκρουστεί επανειλημμένα με τις Βρυξέλλες.

Μετά τη συνάντηση, ο υπουργός Εξωτερικών Πέτερ Σιγιάρτο επιβεβαίωσε ότι οι ΗΠΑ παραχώρησαν στη Βουδαπέστη «πλήρη και απεριόριστη εξαίρεση» από τις κυρώσεις, υπογραμμίζοντας ότι η απόφαση «εγγυάται την ενεργειακή ασφάλεια της Ουγγαρίας». Στην ουσία, ο Όρμπαν εξασφαλίζει πολιτική νομιμοποίηση για τη ρωσική ενεργειακή του γραμμή, προσφέροντας ταυτόχρονα ένα περιορισμένο —αλλά συμβολικό— άνοιγμα προς την Ουάσιγκτον μέσω των αμερικανικών εξαγωγών ΥΦΑ.

Διπλωματικές πηγές στην Ευρώπη εκτιμούν ότι η κίνηση Τραμπ αποτελεί «προειδοποίηση προς τις Βρυξέλλες» και μήνυμα πως οι ΗΠΑ, υπό την επόμενη πιθανή διοίκηση Τραμπ, θα επιδιώξουν πιο ευέλικτες σχέσεις με ηγέτες που μέχρι σήμερα θεωρούνταν «αντισυστημικοί» εντός της Ε.Ε. Η Ουγγαρία, με τη γνωστή ικανότητά της να κινείται μεταξύ Ανατολής και Δύσης, φαίνεται να αξιοποιεί για άλλη μια φορά το περιθώριο που αφήνει η γεωπολιτική ασάφεια.