♦◊♦ Καλημέρα
♦◊♦ Χρόνια πολλά και καλά!
♦◊♦ Μετράμε αντίστροφα για την αλλαγή του χρόνου και κορυφώνεται η αγωνία για το ποιοι θα προτιμήσουν το ρεβεγιόν του Χάρη Δούκα και ποιοι το πάρτι του Νίκου Χαρδαλιά. Κορυφώνεται η αγωνία για τους αξιωματούχους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δηλαδή, γιατί όπως πιστεύω και το έχω εκφράσει εδώ και καιρό, ο κόσμος θα πάει εκεί που θα περάσει πιο όμορφα. Όπου νιώθει πως ταιριάζει καλύτερα για να διασκεδάσει. Όλα τα άλλα είναι μια διαμάχη μεταξύ δύο αντρών που έχουν στόχους και φιλοδοξίες.
♦◊♦ Γι’ αυτό οι πρωτοχρονιάτικες εκδηλώσεις σε Σύνταγμα και Πεδίον του Άρεως έχουν πάρει πολιτική χροιά καθώς και οι δύο διοργανωτές – Δήμος Αθήνας και Περιφέρεια Αττικής, θέλουν να δείξουν (και να αποδείξουν) πως ήταν οι καλύτεροι της βραδιάς. Πάμε λίγο να δούμε το παρασκήνιο, όμως, γιατί δεν είναι τόσο απλά.
♦◊♦ Ξεκινάω με τον Νίκο Χαρδαλιά. Ο Περιφερειάρχης Αττικής θέλησε να δώσει δυναμικό παρών μέσω των εορταστικών εκδηλώσεων. Βρήκε «βαρβάτους» χορηγούς κι έστησε ένα χωριό, το οποίο πρόβαλλε και προβάλλει καθημερινά μέσω των ΜΜΕ. Είμαι σε θέση να γνωρίζω πως σήμερα που μιλάμε, η επιθυμία του Νίκου Χαρδαλιά, για τον οποίον γράφεται πως οι σχέσεις με την κεντρική κυβέρνηση δεν είναι καλές, είναι να παραμείνει στην Περιφέρεια. Για τους Περιφερειάρχες λέμε συχνά πως είναι «μικροί πρωθυπουργοί» και ο Χαρδαλιάς προτιμά να είναι πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στην πόλη. Καλύτερα Περιφερειάρχης, παρά βουλευτής. Όντας δραστήριος και δουλευταράς, έχει μεγάλο πεδίο μπροστά του για να αφήσει το αποτύπωμα του καθώς οι δουλειές είναι περισσότερες και πιο δημιουργικές απ’ αυτές ενός απλού μέλους του Κοινοβουλίου.
♦◊♦ Το χωριό που έστησε στο Πεδίον του Άρεως είναι μια δυναμική κίνηση, την οποία μαθαίνω πως θέλει να εξελίξει και να μεγαλώσει. Δυσκολεύομαι να πιστέψω πως το όλο σκηνικό έγινε με μοναδικό γνώμονα να περάσει καλά ο κόσμος και τα παιδιά. Εννοείται πως αυτό ήταν το κύριο μέλημα του Χαρδαλιά, αλλά μέσω του χωριού ήθελε να μπει στο μάτι κάποιων. Να έχει πέσει τόσο έξω η διαίσθησή μου; Τι να πω. Ίσως.
♦◊♦ Πάμε τώρα στον Χάρη Δούκα. Ο Δήμαρχος της Αθήνας που μεταξύ μας, αν είχε κερδίσει την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, λίγο θα τον ενδιέφερε η γιορτή στην πλατεία Συντάγματος, θέλει να βγάζει μια καλή και δραστήρια εικόνα καθώς είναι ο μόνος τρόπος να παραμένει «φρέσκος» για το επόμενο βήμα του. Ποιο είναι αυτό; Μα η κεντρική πολιτική σκηνή – σε αντίθεση με τον Ν. Χαρδαλιά Το εορταστικό πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων με κεντρικούς πρωταγωνιστές τον Φοίβο Δεληβοριά και τη Νατάσσα Μποφίλιου, έχει στηθεί κι αυτό για να περάσει καλά ο κόσμος αλλά, όπως και να το κάνουμε, βγάζει το δικό του πολιτικοποιημένο μήνυμα. Και ο Δεληβοριάς και η Μποφίλιου είναι ξεκάθαροι στα πιστεύω τους και στις τοποθετήσεις τους – και καλά κάνουν αφού αισθάνονται έτσι.
♦◊♦ Θα σας μεταφέρω τώρα τι φοβούνται στον Δήμο. Μήπως κάποιοι κάτω από τη σκηνή εκμεταλλευτούν την εορταστική εκδήλωση για πολιτικές σκοπιμότητες και τελικά αυτό γυρίσει μπούμερανγκ στον Χάρη Δούκα. Μια καλή πηγή, μου είπε πως σε μια από τις κλειστές συζητήσεις των ανθρώπων του Δημάρχου, εκφράστηκαν, μεταξύ άλλων, οι ανησυχίες, ο φόβος θα έλεγα εγώ, ώστε να μετατραπεί η συναυλία σε μια φιλοπαλαιστινιακή εκδήλωση ή ακόμη χειρότερα, σε μια συναυλία κατά της κυβέρνησης. Κάτι που είναι απίθανο να γίνει, λέω εγώ, με τον Χρήστο Μάστορα και τις Μέλισσες στο Πεδίον του Άρεως.
♦◊♦ Μέσα σε όλα αυτά, η πλευρά του Δούκα έχει υποστεί μια ήττα. Αυτή τη μη κάλυψη της συναυλίας της πλατείας Συντάγματος από την ΕΡΤ. Η δημόσια τηλεόραση εξήγησε πως το πρόγραμμα είχε αποφασιστεί -και κλείσει- πριν ανακοινωθεί το εορταστικό live του Δήμου της Αθήνας. Ο Δεληβοριάς κατήγγειλε πως τους «έκοψαν». Τι θα δείξει η ΕΡΤ; Μόνο την αλλαγή του χρόνου. Μια αλλαγή του χρόνου που θα άρεσε στον Χαρδαλιά να μπει σφήνα, μέσω γιγαντοοθόνης από το Πεδίον του Άρεως. Τι; Όχι;
Διαβάστε στην παρασκηνιακή στήλη Πρεστίζ
Αυτός είναι ο πιο δημοφιλής για Πρόεδρος της Δημοκρατίας αλλά κάτι μου λέει πως δεν θα γίνει!
Τα ψιλά γράμματα των δύο δημοσκοπήσεων και τα πολιτικά μαγειρέματα: Ποιος θέλει να «κλέψει» ποιον;
Το σχέδιο του Σαμαρά, οι σύμμαχοι, ο σκληρός παίκτης απέναντί του και στο βάθος… Παύλος Ντε Γκρες