Παρά την ταχεία οικονομική ανάπτυξή της, η Νότια Κορέα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα φτώχειας μεταξύ των ηλικιωμένων, με ποσοστά που υπερβαίνουν εκείνα χωρών με παρόμοιο βιοτικό επίπεδο.
Οι διαρθρωτικές ανισότητες, η περιορισμένη ωριμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος και οι ιστορικές διαφορές στην πρόσβαση στην εργασία οδηγούν σχεδόν τέσσερις στους δέκα ηλικιωμένους να ζουν με εισόδημα κάτω από το όριο της σχετικής φτώχειας, θέτοντας σε δοκιμασία τα κοινωνικά δίκτυα και την οικονομική ασφάλεια της τρίτης ηλικίας.
Το συνταξιοδοτικό σύστημα, θεσμοθετημένο το 1988, παρουσιάζει περιορισμένη κάλυψη και έντονες ανισότητες φύλου, καθώς οι γυναίκες είχαν ιστορικά λιγότερη πρόσβαση στην επίσημη αγορά εργασίας.
Έρευνα της Te Ara Ahunga Ora Retirement Commission αποκάλυψε ότι η οικονομική πίεση έχει επιδεινωθεί σημαντικά τα τελευταία δύο χρόνια. Το αυξανόμενο κόστος ζωής έχει οδηγήσει το 46% των ατόμων άνω των 65 να περιορίσουν τις κοινωνικές τους δραστηριότητες, το 28% να αγοράζει λιγότερα τρόφιμα, και το 26% να αναβάλει ιατρικές θεραπείες.
Άλλες χώρες με υψηλά ποσοστά φτώχειας ηλικιωμένων περιλαμβάνουν:
- την Εσθονία,
- τη Λετονία
- και τη Νέα Ζηλανδία,
Με το ποσοστό στη Νέα Ζηλανδία να εκτοξεύεται από 20% το 2019 σε 34% το 2022, επηρεάζοντας σημαντικά την κατανάλωση και τις κοινωνικές δραστηριότητες των ηλικιωμένων.
Αντίθετα, οι σκανδιναβικές χώρες διατηρούν χαμηλά ποσοστά, γεγονός που αντικατοπτρίζει την αποτελεσματικότητα των ισχυρών κοινωνικών δικτύων τους.
Χώρες όπως η Δανία, η Φινλανδία, η Νορβηγία, με εκτεταμένα κοινωνικά δίκτυα διατηρούν ποσοστά κάτω του 8%. Οι διαφορές στις τιμές του σχετικού εισοδήματος ανά χώρα καθιστούν την απλή σύγκριση ποσοστών φτώχειας αναντίστοιχη, απαιτώντας ανάλυση σε όρους αγοραστικής δύναμης και κοινωνικής προστασίας.
Οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και ο Καναδάς
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το ποσοστό φτώχειας στους ηλικιωμένους διαμορφώθηκε περίπου στο 23% το 2022, χωρίς σημαντική μεταβολή σε σχέση με τα προ-πανδημικά επίπεδα.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ποσοστό παρέμεινε γύρω στο 15%, ενώ στον Καναδά διαμορφώθηκε λίγο κάτω από το 12%.
Η φτώχεια αλλάζει πρόσωπο
Ο ΟΟΣΑ κατηγοριοποιεί τα δεδομένα φτώχειας ανά ηλικιακή ομάδα:
Παιδική φτώχεια: 0–17 ετών
Εργαζόμενοι ενήλικες: 18–65 ετών
Ηλικιωμένοι: 66 ετών και άνω
Ωστόσο, οι αναλυτές υπογραμμίζουν ότι ίδια ποσοστά φτώχειας μπορεί να αντικατοπτρίζουν πολύ διαφορετικά επίπεδα σχετικού εισοδήματος, ανάλογα με τη χώρα και τη δύναμη του κοινωνικού της κράτους.