Θανάσης Κοντογεώργης: Η ελληνική περιφέρεια χρειάζεται συνεννόηση και κοινό όραμα

O υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Θανάσης Κοντογεώργης, τονίζει την ανάγκη να ξεπεραστούν διαφορές και να οικοδομηθεί ένα ενωτικό πλαίσιο δράσης για την ανάπτυξη και ευημερία των τοπικών κοινωνιών.

Η ελληνική περιφέρεια χρειάζεται εθνική συνεννόηση και ανοιχτό, ειλικρινή διάλογο ώστε να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις της εποχής και να διασφαλιστεί η βιώσιμη ανάπτυξή της, τόνισε ο Κοντογεώργης σε πρόσφατη παρέμβασή του.

Αναλυτικότερα, για το ξαναζωντάνεμα της ελληνικής υπαίθρου γράφει, ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Θανάσης Κοντογεώργης.

Αφορμή του, η πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού στο χωριό Φουρνά της Ευρυτανίας, εκεί όπου συνομίλησε «με ανθρώπους από διαφορετικά μέρη της Ελλάδας που έκαναν το βήμα να εγκαταλείψουν τα αστικά κέντρα και να εγκατασταθούν σε χωριά. Για το πώς πήραν την απόφαση, τις δυσκολίες που συνάντησαν, τις ευκαιρίες που διαβλέπουν, την αλλαγή που είδαν στη ζωή τους και την υποστήριξη που θα ήθελαν από την Πολιτεία. Η συζήτηση για την αναζωογόνηση των ορεινών και απομακρυσμένων περιοχών σε συνδυασμό με την αποκέντρωση και το δημογραφικό δεν είναι μια συζήτηση ούτε “εξ ανάγκης” ούτε βέβαια εκτός σύγχρονων αναγκών. Συνοδεύεται με μια συνολική στρατηγική για την Περιφερειακή και Τοπική ανάπτυξη που υπηρετεί το δικαίωμα κάθε πολίτη να αναπτυχθεί στον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε, εφόσον το επιθυμεί, αλλά και ταυτόχρονα να εξασφαλίσει ότι το μέρισμα της ανάπτυξης θα κατανέμεται δίκαια και αναλογικά σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας», επισημαίνει ο Θ. Κοντογεώργης και προσθέτει:

«Η συστηματική προσπάθεια που έχει ξεκινήσει περιλαμβάνει οργανωμένη διαβούλευση, σχεδιασμό και υλοποίηση στοχευμένων παρεμβάσεων σε τοπικό επίπεδο αλλά και την ενσωμάτωση της περιφερειακής οπτικής στη χάραξη και υλοποίηση εθνικών πολιτικών σε τομείς, όπως η διαχείριση του νερού, το δημογραφικό, ο χωροταξικός σχεδιασμός, οι επενδύσεις, τα περιφερειακά πανεπιστήμια, οι ορεινές και νησιωτικές περιοχές, ο συντονισμός των χρηματοδοτικών εργαλείων κ.α.». Με εθνικό στόχο, «να μειώσουμε, με βιώσιμο και δίκαιο τρόπο, την απόσταση της περιφέρειας από το κέντρο».

Σύμφωνα με τον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ, «η συζήτηση αυτή δεν είναι ανεξάρτητη από την ευρωπαϊκή συζήτηση για το νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο που θα καθορίσει το μέλλον για τα επόμενα αρκετά χρόνια. Είμαστε από τις χώρες που έχουμε μεγάλη ανάγκη σε πόρους για επενδύσεις στα νερά, το δημογραφικό, τη στέγαση, τις μεταφορές και τις διασυνδέσεις, τα ενεργειακά δίκτυα, τη διαχείριση των συνόρων και το μεταναστευτικό και αρκετά άλλα. Σε μια περίοδο, όμως, που η Ευρώπη αναζητεί πόρους για την άμυνα και την ανταγωνιστικότητα, οι πόροι για τη συνοχή της κοινωνίας μας παραμένουν απολύτως απαραίτητοι, ειδικά σε ένα δασμικό περιβάλλον.

Τι προϋποθέτει όμως πλέον αυτή η νέα πραγματικότητα;

Α. Κοινό σχεδιασμό κυβέρνησης και τοπικών αρχών. Το “ταμείο” είναι ένα, ενιαίο και πρέπει να ευθυγραμμιστούν οι προτεραιότητες. Ως εκ τούτου, ο σχεδιασμός των εθνικών αρχών που θα διέπουν τα νέα συγχρηματοδοτούμενα εργαλεία, για κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση, θα θέτει τις κοινές προτεραιότητες, αλλά και τα κατώτατα όρια των δαπανών που πρέπει απαραίτητα να γίνουν σε κάθε άξονα προτεραιότητας, ώστε να μπορέσουμε να επενδύσουμε σε αυτά που έχουμε πραγματικά ανάγκη όλοι.

Β. Ένταξη του πρωτογενούς τομέα στο συνολικό σχεδιασμό για την περιφέρεια. Οι εξελίξεις τρέχουν, τα πράγματα έχουν ήδη αλλάξει. Κλιματική κρίση, νέα αγροκλιματική ζωνοποίηση της χώρας, επισιτιστική επάρκεια, ανθρώπινο δυναμικό.

Γ. Συνολικό πρόγραμμα με μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις. Οι εποχές που πρώτα παίρναμε λεφτά και μετά υλοποιούσαμε πέρασαν ανεπιστρεπτί. Το νέο μοντέλο περιλαμβάνει καλό σχεδιασμό, συνδυασμό επενδύσεων και μεταρρυθμίσεων, ετοιμότητα στον προγραμματισμό για το σύνολο της πατρίδας μας, ταχεία υλοποίηση, απολογισμό και αξιολόγηση και μετά πληρωμές».

Όλα αυτά προϋποθέτουν δύο πράγματα: «Ειλικρινή και συστηματική διαβούλευση. Η γνώση και η γνώμη των ανθρώπων που ζουν σε κάθε περιοχή είναι προαπαιτούμενο. Κανένα σχέδιο δεν μπορεί να έχει επιτυχία αν δεν υπάρχει κοινωνική συναποδοχή και σε τοπικό επίπεδο. Και βέβαια εθνική συνεννόηση και διάλογος για όσα καθορίζουν το μέλλον της ελληνικής περιφέρειας για τα επόμενα πολλά χρόνια. Αξίζει να το προσπαθήσουμε», καταλήγει.