Η άτυπη Σύνοδος της Κοπεγχάγης λειτούργησε ως προπαρασκευαστικό στάδιο για τη διαμόρφωση ενός συνεκτικού ευρωπαϊκού πλαισίου άμυνας και ασφάλειας, ενόψει της τακτικής Συνόδου Κορυφής του Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες. Στον πυρήνα των συζητήσεων βρέθηκε η ανάγκη για επιτάχυνση της μετάβασης από γενικές πολιτικές κατευθύνσεις σε εφαρμοστέα επιχειρησιακά μέτρα με σαφές χρονοδιάγραμμα.
Το «scoping paper» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που παρουσιάστηκε από την Πρόεδρο Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και την Ύπατη Εκπρόσωπο Κάγια Καλλάς, προσδιόρισε πέντε επιχειρησιακές προτεραιότητες:
- Αεράμυνα και αντιπυραυλική προστασία, με έμφαση στη διαλειτουργικότητα συστημάτων μεγάλου και μεσαίου βεληνεκούς.
- Πυροβολικό και βελτιωμένα συστήματα κρούσης ακριβείας, σε συνδυασμό με κοινά σχήματα προμηθειών.
- Μη επανδρωμένα αεροχήματα (UAVs) και ανάπτυξη «counter-UAV» δυνατοτήτων.
- Στρατιωτική κινητικότητα, δηλαδή η δυνατότητα ταχείας μεταφοράς δυνάμεων και μέσων εντός της ευρωπαϊκής επικράτειας με μειωμένα διοικητικά και τεχνικά εμπόδια.
- Κυβερνο-ανθεκτικότητα, με δημιουργία κοινών κέντρων ανίχνευσης και απόκρισης σε επιθέσεις.
Στο πλαίσιο αυτό, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Αντόνιο Κόστα, υπογράμμισε ότι η Ε.Ε. βρίσκεται ενώπιον μιας «πολυφασικής απειλής» (συμβατικής, υβριδικής και κυβερνο-επιπέδου), απαιτώντας συγκεντρωτική ικανότητα αποτροπής και όχι αποσπασματικές εθνικές πρωτοβουλίες.
Ιδιαίτερη βαρύτητα αποδόθηκε σε δύο εμβληματικά προγράμματα:
- το «Ευρωπαϊκό Τείχος Drones», ένα πανευρωπαϊκό δίκτυο ανίχνευσης και αναχαίτισης UAV, εμπνευσμένο από την ουκρανική εμπειρία με την καθημερινή εξουδετέρωση εκατοντάδων επιθετικών drones,
- και το «Eastern Flank Watch», μηχανισμός συνεχούς παρακολούθησης και ενίσχυσης των ανατολικών συνόρων της Ένωσης.
Η Μέτε Φρέντρικσεν χαρακτήρισε την τρέχουσα φάση ως «υβριδικό πόλεμο χαμηλής αλλά διαρκούς έντασης», επισημαίνοντας ότι η Ε.Ε. οφείλει να επιτύχει «επίπεδο επιχειρησιακής ετοιμότητας» έως το 2030.
Η Πρόεδρος φον ντερ Λάιεν διευκρίνισε ότι το ταμείο SAFE (Security and Armed Forces of Europe), ύψους 150 δισ. ευρώ, έχει ήδη υπερκαλυφθεί, με τις πρώτες κοινές εκταμιεύσεις να προβλέπονται για το 2026. Η προσέγγισή της περιλαμβάνει την έννοια των «συμμαχιών ικανοτήτων» (capability coalitions) με «κράτη-ηγέτες» (lead nations) σε κρίσιμους τομείς, ώστε να επιταχυνθεί η συγκρότηση μιας διαλειτουργικής ευρωπαϊκής δύναμης.
Παράλληλα, η πρόταση της Δανίας για προχρηματοδότηση της ουκρανικής άμυνας μέσω αξιοποίησης ρωσικών παγωμένων περιουσιακών στοιχείων ενισχύθηκε ως πρακτικός μηχανισμός «πολεμικής αποζημίωσης εκ των προτέρων», ώστε η Ρωσία να επωμιστεί μέρος του κόστους που προκαλεί με την επιθετικότητά της.