Η Ευρώπη στα γρανάζια της πολεμικής μηχανής: Τα εργοστάσια όπλων δουλεύουν στο φουλ

Η Ευρώπη σείεται από έναν αθόρυβο, αλλά αμείλικτο παλμό: Τον παλμό των εργοστασίων όπλων που πολλαπλασιάζονται με ρυθμούς που θυμίζουν προετοιμασία για παγκόσμια σύγκρουση. Στην καρδιά αυτής της κινητοποίησης, οι εγκαταστάσεις παραγωγής πολεμικού υλικού επεκτείνονται τρεις φορές ταχύτερα απ’ ό,τι σε εποχές ειρήνης, μεταμορφώνοντας ολόκληρα τοπία σε βιομηχανικές ζώνες στρατηγικής σημασίας.

Όπως αποκαλύπτει ανάλυση των Financial Times βασισμένη σε δορυφορικά δεδομένα ραντάρ, πάνω από 7 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα νέων βιομηχανικών χώρων έχουν ξεφυτρώσει σε όλη την Ευρώπη, αφιερωμένα αποκλειστικά στην παραγωγή όπλων. Από το 2022 και την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο αμυντικός τομέας πέρασε από τις μεγαλοστομίες και τα πολιτικά ανακοινωθέντα σε χειροπιαστή, επιθετική ανάπτυξη.

Η έρευνα κάλυψε 150 εγκαταστάσεις που ανήκουν ή συνδέονται με 37 εταιρείες, καταγράφοντας έργα που θυμίζουν βιομηχανική επιστράτευση: νέες γραμμές παραγωγής, εργοστάσια πυρομαχικών, υποδομές υποστήριξης – ακόμα και οδικά δίκτυα για την ταχύτερη μεταφορά του φονικού φορτίου.

Ο ρόλος των κρατικών επιδοτήσεων

Σημαντική ώθηση δίνουν οι κρατικές επιδοτήσεις, με κορυφαίο παράδειγμα το πρόγραμμα ASAP (Act in Support of Ammunition Production) ύψους 500 εκατ. ευρώ, σχεδιασμένο να εξαλείψει τα «στενά σημεία» στην παραγωγή πυραύλων και οβίδων. Όπου έπεσαν τα ευρωπαϊκά κονδύλια, η ανάπτυξη επιταχύνθηκε θεαματικά.

Στο Βάρπαλοτα της Ουγγαρίας, η γερμανική Rheinmetall και η κρατική N7 Holding χτίζουν ένα τεράστιο συγκρότημα παραγωγής εκρηκτικών και πυρομαχικών, μια πολεμική «κυψέλη» που ήδη παράγει βλήματα για το τεθωρακισμένο KF41 Lynx, με επόμενο στόχο οβίδες πυροβολικού και βλήματα αρμάτων μάχης.

Η εικόνα επαναλαμβάνεται στη Γερμανία, τη Νορβηγία και το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου κολοσσοί όπως η MBDA, η Kongsberg και η BAE Systems επεκτείνουν γραμμές παραγωγής με συμβόλαια του ΝΑΤΟ και γενναία κρατική στήριξη.

Η Ευρώπη αφήνει πίσω της το μοντέλο της «παραγωγής τελευταίας στιγμής» και εισέρχεται σε μόνιμη πολεμική ετοιμότητα. «Όταν αρχίζεις να παράγεις μαζικά οβίδες, τα μέταλλα και τα εκρηκτικά ρέουν σαν ποτάμι. Το κόστος πέφτει, η πολυπλοκότητα μειώνεται», δηλώνει ο πρώην επικεφαλής ελέγχου εξοπλισμών του ΝΑΤΟ, William Alberque.

Κι όμως, η αλυσίδα παραγωγής έχει ακόμη αδύναμους κρίκους: πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και κρίσιμα εξαρτήματα, όπως οι μικροί αεροκινητήρες, που καθυστερούν την πλήρη επιχειρησιακή ισχύ. Ο Επίτροπος Άμυνας της ΕΕ, Andrius Kubilius, προειδοποιεί ότι, αν και η παραγωγική ικανότητα εκτοξεύτηκε από 300.000 σε 2 εκατομμύρια οβίδες ετησίως ως το τέλος του 2025, ο αγώνας δρόμου δεν έχει τελειώσει.

Καθώς η Ουκρανία ζητά αδιάκοπη ενίσχυση και η αμερικανική υποστήριξη παραμένει αβέβαιη, η Ευρώπη μεταμορφώνεται σε έναν γιγαντιαίο μηχανισμό πολέμου. Κάθε νέο εργοστάσιο, κάθε επέκταση, κάθε γραμμή παραγωγής είναι ένα βήμα προς μια εποχή όπου η προετοιμασία για σύγκρουση δεν είναι πια προσωρινή, αλλά μόνιμη πραγματικότητα.

Διαβάστε στο financenews.gr

Γιατί η Άγκυρα ανησυχεί για τα ελληνικά F-16 Viper και Rafale – Τι αποκαλύπτει απόρρητη τουρκική έκθεση

Η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο φυσικό στόλο αεροπλανοφόρων

Ελληνικά drone-καμικάζι με τεχνητή νοημοσύνη: Η νέα γενιά όπλων που σχεδιάζει το υπουργείο Άμυνας

Πηγή φωτογραφίας: pexels.com