Η παγκόσμια παραγωγή χρυσού: Η παγκόσμια ζήτηση για χρυσό παραμένει ισχυρή, με κύριους πυλώνες την ενίσχυση των αποθεμάτων των κεντρικών τραπεζών, τη σταθερή ζήτηση επενδυτικών προϊόντων και την ανθεκτική κατανάλωση κοσμημάτων. Σύμφωνα με στοιχεία του World Gold Council, από το 2010 έως το 2024 παρατηρήθηκαν αξιοσημείωτες διαφοροποιήσεις στους ρυθμούς ανάπτυξης των κορυφαίων παραγωγών, γεγονός που άλλαξε τις ισορροπίες στην παγκόσμια κατάταξη.
Κίνα – Διατήρηση πρωτοκαθεδρίας με περιορισμένη ανάπτυξη
Η Κίνα παραμένει για πάνω από μία δεκαετία ο μεγαλύτερος παραγωγός χρυσού παγκοσμίως. Το 2024 παρήγαγε 380 τόνους, μόλις +8% σε σχέση με το 2010 (351 τ.). Η μικρή αλλά σταθερή άνοδος αποδίδεται στις μακροπρόθεσμες επενδύσεις σε εγχώρια εξορυκτική υποδομή και σε πολιτικές κρατικής ενίσχυσης, που διασφαλίζουν στρατηγική αυτονομία και ανθεκτικότητα στις διεθνείς αναταράξεις.
Ρωσία – Στρατηγική άνοδος
Η Ρωσία κατέγραψε 63% αύξηση στην παραγωγή, από 203 τόνους το 2010 σε 330 τόνους το 2024, επιτυγχάνοντας τη δεύτερη θέση παγκοσμίως. Η ανάπτυξη στηρίζεται σε εκτεταμένες επενδύσεις σε νέα μεταλλευτικά projects, σε κρατική στρατηγική ενίσχυσης των αποθεμάτων χρυσού και στη διαφοροποίηση των εξαγωγών της εν μέσω γεωπολιτικών πιέσεων και κυρώσεων.
Αυστραλία – Σταθερή μεγέθυνση
Η Αυστραλία αύξησε την παραγωγή της κατά 11% (από 257 τ. το 2010 σε 284 τ. το 2024). Η μέτρια άνοδος αντανακλά κυρίως βελτιώσεις στην τεχνολογία εξόρυξης και στην αξιοποίηση ώριμων κοιτασμάτων, με έμφαση σε βιώσιμες πρακτικές εξόρυξης.
Καναδάς – Ο ταχύτερος αναπτυσσόμενος
Ο Καναδάς αποτελεί την πλέον δυναμική περίπτωση: από 102 τόνους το 2010 εκτοξεύθηκε σε 202 τόνους το 2024 (+98%), σχεδόν διπλασιάζοντας την παραγωγή του. Η θεαματική άνοδος οφείλεται στην ανάπτυξη νέων ορυχείων σε Κεμπέκ και Οντάριο, σε επενδύσεις διεθνών εταιρειών και στην ισχυρή κυβερνητική στήριξη του μεταλλευτικού τομέα.
ΗΠΑ – Σημαντική κάμψη και απώλεια θέσης
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν τη μοναδική χώρα της πεντάδας που κατέγραψε μείωση. Από 231 τόνους το 2010, η παραγωγή υποχώρησε σε 158 τόνους το 2024 (-32%), με αποτέλεσμα η χώρα να υποχωρήσει στην πέμπτη θέση. Η πτώση συνδέεται με:
- αυστηρότερο κανονιστικό πλαίσιο για το περιβάλλον,
- χαμηλότερη περιεκτικότητα μεταλλεύματος,
- κλείσιμο ή παύση λειτουργίας μεγάλων ορυχείων.
Η γεωγραφική κατανομή της παραγωγής χρυσού δείχνει σαφή μετατόπιση ισχύος. Η Κίνα εξακολουθεί να κυριαρχεί, αλλά η Ρωσία και κυρίως ο Καναδάς καταγράφουν ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης. Αντίθετα, οι ΗΠΑ βλέπουν τη συνεισφορά τους στην παγκόσμια αγορά να συρρικνώνεται, γεγονός που ενδέχεται να έχει επιπτώσεις τόσο στην εγχώρια βιομηχανία όσο και στη στρατηγική ενεργειακών και μεταλλευτικών αποθεμάτων.