Σε πλήρη κλιμάκωση η σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν: Βροχή πυραύλων με σφοδρές επιθέσεις σε ενεργειακές υποδομές και απειλές Τραμπ
Η σύγκρουση Ισραήλ – Ιράν έχει εισέλθει σε μια από τις πιο επικίνδυνες φάσεις της τελευταίας δεκαετίας, με εκατέρωθεν επιθέσεις, δεκάδες νεκρούς και την προοπτική γενικευμένης ανάφλεξης να πλησιάζει επικίνδυνα. Μέσα στο Σαββατοκύριακο, πύραυλοι έπληξαν πόλεις και στρατιωτικές εγκαταστάσεις, ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ παρενέβη δηλώνοντας ότι η κρίση μπορεί να «τερματιστεί εύκολα», την ώρα που απειλούσε την Τεχεράνη με την πλήρη στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ.
Φόβοι για «κλιμάκωση χωρίς επιστροφή»
Ιρανικά αντίποινα με δεκάδες ρουκέτες έπληξαν κατοικίες στο Ισραήλ, μεταξύ αυτών και το Μπατ Γιαμ, όπου 35 άνθρωποι αγνοούνται. Τουλάχιστον 13 Ισραηλινοί έχουν σκοτωθεί, ενώ πάνω από 350 τραυματίστηκαν. Αντίστοιχα, η Τεχεράνη κατήγγειλε ισραηλινές επιθέσεις με 138 νεκρούς (οι 60 μόνο το Σάββατο) και μάλιστα 30 παιδιά μεταξύ αυτών.
Το Ισραήλ έχει πλήξει στόχους «διπλής χρήσης», δηλαδή εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν τόσο πολιτικά όσο και στρατιωτικά ή πυρηνικά προγράμματα. Η πιο σημαντική επίθεση φαίνεται να ήταν στη μονάδα South Pars, το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου του Ιράν, προκαλώντας πυρκαγιά και μερική αναστολή παραγωγής.
Αν και ο Τραμπ υποστηρίζει πως οι ΗΠΑ δεν συμμετείχαν, η Τεχεράνη δηλώνει βέβαιη για την εμπλοκή της Ουάσινγκτον, κάνοντας λόγο για αμερικανο-ισραηλινή συνεργασία με στόχο τον εκτροχιασμό των συνομιλιών για το πυρηνικό πρόγραμμα.
Το Ισραήλ, που δεν έχει υπογράψει τη Συνθήκη Μη Διάδοσης (NPT), επιδιώκει να μην αποκτήσει ποτέ το Ιράν πυρηνική ικανότητα. Ωστόσο, το Ιράν φαίνεται πως συνεχίζει παραβιάζοντας τις υποχρεώσεις του σύμφωνα με τον ΔΟΑΕ, με αρκετό εμπλουτισμένο ουράνιο για έως και 10 πυρηνικές κεφαλές.
Παράλληλα, οι φιλοϊρανικές δυνάμεις στην Υεμένη (Χούθι) εκτόξευσαν πυραύλους κατά της Γιάφας, ενώ αναλυτές βλέπουν πιθανή επανενεργοποίηση των πολιτοφυλακών στο Ιράκ.
Πέντε εφιαλτικά σενάρια: Τι μπορεί να ακολουθήσει αν δεν υπάρξει φρένο
1. Εμπλοκή των ΗΠΑ: Σενάριο που τρέμει η διεθνής κοινότητα
Αν υπάρξει απώλεια Αμερικανικής ζωής ή επίθεση σε αμερικανική βάση στη Μέση Ανατολή, το σενάριο άμεσης εμπλοκής των ΗΠΑ γίνεται ιδιαίτερα πιθανό. Το Ιράν έχει ήδη προειδοποιήσει, ενώ ο Τραμπ απείλησε για «αντεπίθεση χωρίς προηγούμενο». Μια τέτοια εξέλιξη θα κλιμακώσει δραματικά τον πόλεμο, πιθανόν με στόχο τις υπόγειες πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
2. Πόλεμος στον Κόλπο με οξύ πετρελαϊκό κόστος
Αν το Ιράν χτυπήσει χώρες του Κόλπου, όπως τα ΗΑΕ ή τη Σαουδική Αραβία, που φιλοξενούν αμερικανικές βάσεις και διατηρούν δεσμούς με το Ισραήλ, το μέτωπο θα επεκταθεί. Οι κρίσιμες ενεργειακές υποδομές είναι εύκολος στόχος και η παγκόσμια οικονομία εξαιρετικά ευάλωτη.
3. Το Ισραήλ αποτυγχάνει να εξουδετερώσει το πυρηνικό πρόγραμμα
Αν οι ισραηλινές επιθέσεις δεν πλήξουν ουσιαστικά την πυρηνική ικανότητα της Τεχεράνης, είναι πιθανό το Ιράν να επιλέξει με την πλάτη στον τοίχο πυρηνικό αποτρεπτικό δρόμο. Το αποτέλεσμα; Ένας μακροχρόνιος και ασύμμετρος πόλεμος με άγνωστο τέλος.
4. Οικονομικός σεισμός: Η τιμή του πετρελαίου απογειώνεται
Η επίθεση στο South Pars είναι μόνο η αρχή. Αν το Ιράν κλείσει τα Στενά του Ορμούζ ή συνεχιστούν οι Χούθι επιθέσεις στην Ερυθρά Θάλασσα, οι παγκόσμιες αγορές θα δεχτούν σοκ. Ήδη οι τιμές του πετρελαίου αυξήθηκαν κατά 9%, ενισχύοντας τον παγκόσμιο πληθωρισμό. Και αυτό θα ευνοήσει, μεταξύ άλλων, τη Ρωσία.
5. Πτώση του ιρανικού καθεστώτος και… χάος
Αν το Ισραήλ επιτύχει στην πίεση για «αλλαγή καθεστώτος», το ερώτημα είναι: ποιος θα διαδεχθεί το θεοκρατικό καθεστώς; Η εμπειρία Ιράκ και Λιβύης δείχνει ότι η κατάρρευση δεν φέρνει απαραίτητα ελευθερία αλλά χάος, εμφύλιο και νέα κύματα αστάθειας σε όλη τη Μέση Ανατολή.
Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί παγωμένη – Το παράθυρο της διπλωματίας στενεύει
Καθώς η Μέση Ανατολή βυθίζεται σε έναν φαύλο κύκλο επιθέσεων και αντιποίνων, η διεθνής κοινότητα μοιάζει εγκλωβισμένη σε αδράνεια. Από την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες μέχρι τη Μόσχα και το Πεκίνο, οι αντιδράσεις περιορίζονται σε γενικές εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση, την ώρα που οι πύραυλοι διαδέχονται ο ένας τον άλλον.
Οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν να εμπλακούν άμεσα, η Ε.Ε. έχει περιορισμένα μέσα πίεσης, ενώ η Ρωσία και η Κίνα παρακολουθούν υπολογιστικά. Ο ΟΗΕ παραμένει θεσμικά αποδυναμωμένος, χωρίς πραγματική δυνατότητα διαμεσολάβησης.
Το αποτέλεσμα είναι ένα διπλωματικό κενό που επιτρέπει στον πόλεμο να κλιμακώνεται ανεμπόδιστα, την ώρα που κάθε χαμένη ώρα ενισχύει την πιθανότητα επέκτασης της κρίσης πέρα από τα σύνορα Ισραήλ και Ιράν.
Το λεγόμενο «παράθυρο ευκαιρίας» για διπλωματική εκτόνωση, είτε με παρέμβαση τρίτων, είτε με επιστροφή σε έμμεσες διαπραγματεύσεις, στενεύει δραματικά. Ήδη, οι συνομιλίες για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα που επρόκειτο να γίνουν στο Ομάν ακυρώθηκαν, δείχνοντας ότι η διπλωματία κινδυνεύει να χάσει κάθε έρεισμα στο έδαφος.
Η ιστορία διδάσκει ότι οι πόλεμοι σπάνια ξεκινούν ξαφνικά, ξεσπούν όταν η πολιτική αποτυγχάνει… και η στιγμή αυτή πλησιάζει. Αν δεν υπάρξει άμεση και συντονισμένη παρέμβαση, το κόστος δεν θα είναι μόνο περιφερειακό. Θα είναι παγκόσμιο.
Διαβάστε επίσης: Σύρραξη Ισραήλ-Ιράν: Οι 5 απειλές για την ελληνική οικονομία