Οι τιμές του καφέ, απλά, προκαλούν
Τελείωσε ένα ραντεβού μου στο κέντρο και πήρα το δρόμο για το επόμενο. Είχα λίγο χρόνο και λέω ας πάρω ένα καφέ στο χέρι, να χαρώ εις διπλούν την ηλιόλουστη μέρα στην Αθήνα. Μετά από καιρό «χτύπησα» ένα φραπέ. Δύο ευρώ παρακαλώ. Την ώρα που περίμενα, έρχεται ένας κύριος και ζητά ένα φρέντο καπουτσίνο. Δύο και ενενήντα του λέει ο μπαρίστα. Κάπου ώπα ρε παιδιά: 4,9 για δύο καφέδες; Το έχουμε χάσει εντελώς. Σε λίγο ένας καφές στο χέρι θα κοστίζει όσο ένα ορεκτικό σε ταβέρνα.
Πάει το παρεάκι
Μετά το σοκ που υπέστη, ξέχασα το σημαντικό που μου είχε πει ο συνομιλητής μου λίγη ώρα πριν. Δύο κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης, τα ονόματα των οποίων είχαν ακουστεί εντόνως για διαρχία αν και εφόσον έθεταν κάποιοι θέμα ηγεσίας στη Νέα Δημοκρατία, δεν είναι σήμερα το ίδιο κοντά όπως εκείνες τις δύσκολες και σκοτεινές ημέρες. Μαλωμένους δεν τους λες. Δεν τους λες όμως και παρεάκι. Έμαθα πως ο ένας αποφάσισε να κάνει πίσω και να δώσει βάρος στις δικές του δουλειές – που δεν είναι και λίγες.
Η ομάδα των δεκατριών
Υπάρχει μια ομάδα στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, και δεν αναφέρομαι στην περιβόητη, πλέον, ομάδα των 11 που καταθέτουν ερωτήσεις είτε για τα κόκκινα δάνεια, είτε για το real estate στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης. Είναι μια άλλη ομάδα που έμαθα πως αποτελείται από 13 βουλευτές. Ένας εξ αυτών, απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, ανήκει και στους 11. Η πηγή μου, την οποία και εμπιστεύομαι, μου είπε πως ρόλο οργανωτή διαδραματίζει ένας βουλευτής που έχει διατελέσει υφυπουργός στην κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη και άλλαξε στον ανασχηματισμό. Στην παρέα των δεκατριών, που δεν είναι χθεσινό δημιούργημα, υπάρχει και δεύτερος που έχει κάνει υφυπουργός. Ποιος είναι ο ρόλος τους;
Οι συναντήσεις με κρασί και εκλεκτούς μεζέδες
Διατηρούν το συγκεκριμένο σχήμα και δομή, όντας όμως ανεξάρτητοι. Δεν λειτουργούν ως φράξια ούτε εντάσσονται στα κλασικά μπλοκ – είτε αυτό λέγεται καραμανλικό, είτε σαμαρικό. Ούτε στο μητσοτακικό. Έχουν κοινοβουλευτική δράση καθώς η ομάδα είναι διεσπαρμένη σε διαφορετικές περιφέρειες και οι βουλευτές είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να διαπραγματευτούν τη δύναμη τους – όποια κι αν θεωρούν πως είναι αυτή. Δεν είναι πάντως αδιάφορο ένα γκρουπ 13 βουλευτών που μπορεί να λειτουργήσει για έναν κοινό σκοπό. Εκτός από τη συχνή επικοινωνία που έχουν στις κοινές δράσης του κόμματος, βρίσκονται όλοι μαζί 2-3 φορές το χρόνο και μεταξύ μεζέδων και κρασιού σχεδιάζουν τις επόμενες κινήσεις με γνώμονα το μέλλον τους. Η τελευταία τους συνάντηση της ξεχωριστής πολιτικής παρέας θα γίνει αφού περάσουν τη διώρυγα της Κορίνθου, καθώς το ραντεβού είναι στην εξοχή της Πελοποννήσου.
Πιέζεται ο Ανδρουλάκης
Οι αριθμοί όχι μόνο δεν λένε ψέματα αλλά φτιάχνουν και την πραγματικότητα. Και στο ΠΑΣΟΚ έχουν αρχίσει να το νιώθουν για τα καλά. Η σταθερή τρίτη θέση στις δημοσκοπήσεις, με μεγάλη διαφορά, πλέον, πίσω από τη Νέα Δημοκρατία αλλά και και από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, έχει προκαλέσει έντονη ανησυχία και εκνευρισμό στο εσωτερικό του κόμματος. Ο Νίκος Ανδρουλάκης ανανέωσε τη θητεία του στην ηγεσία και αυτό λειτουργεί προς το παρόν ως ασπίδα. Κανείς δεν μπορεί ανοιχτά να τον αμφισβητήσει. Όχι ακόμα. Όμως το κλίμα κάθε άλλο παρά ενωτικό είναι. Το πολιτικό κέντρο που οραματιζόταν φαίνεται να συμπιέζεται, την ώρα που οι σκληροί πυρήνες του κόμματος έχουν αρχίσει να τραβούν διακριτικές αποστάσεις.
Η επιθυμία τους είναι γνωστή
Η στενή ομάδα του προέδρου, οι «δικοί» του, τον ακολουθούν και κρατούν τις γραμμές. Όμως πέρα από αυτόν τον κύκλο, το κλίμα στις σχέσεις μεταξύ κορυφαίων στελεχών χαρακτηρίζεται από ψυχρότητα και απουσία ουσιαστικής επαφής. Ούτε συνεννόηση υπάρχει, ούτε κοινή στρατηγική. Κάποιοι, λένε οι πληροφορίες, έχουν υιοθετήσει τη στάση της «σιωπηρής ανοχής» και παρακολουθούν τον πρόεδρο να φθείρεται χωρίς να παρεμβαίνουν – ενίοτε και με κρυφή ικανοποίηση. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, με τη σταθερά ανοδική της πορεία, λειτουργεί σαν πολιορκητικός κριός στη Χαριλάου Τρικούπη. Κάθε της άνοδος σε μονάδες σημαίνει άλλο ένα χτύπημα στην εκλογική αυτοπεποίθηση του ΠΑΣΟΚ. Και όσο εκείνη ανεβαίνει, η εσωστρέφεια βαθαίνει. Το ερώτημα δεν είναι αν υπάρχει γκρίνια, αλλά πότε θα αρχίσει να ακούγεται και δημόσια. Προς το παρόν, τόσο ο Παύλος Γερουλάνος, όσο και ο Χάρης Δούκας τηρούν στάση αναμονής. Αλλά η επιθυμία τους είναι γνωστή.
Τι συμβαίνει με τον Πορτοσάλτε και τον ΣΚΑΪ
Αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα πιο εμβληματικά πρόσωπα του ΣΚΑΪ. Μια παρουσία ταυτισμένη τόσο με τον ραδιοφωνικό αέρα όσο και στο τηλεοπτικό στούντιο. Ο Άρης Πορτοσάλτε, μία περσόνα που δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο, με φανατικούς φίλους αλλά και εξίσου έντονους επικριτές, φαίνεται πως διανύει μια φάση επαναπροσδιορισμού εντός του Ομίλου. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών έχουν να κάνουν με την απόφαση της διοίκησης να θέσει περιορισμούς στις τηλεοπτικές του εμφανίσεις. Συγκεκριμένα, του ζητήθηκε να περιοριστεί σε συγκεκριμένες ημέρες συμμετοχής στην πρωινή εκπομπή «Σήμερα». Μια αλλαγή που δεν πέρασε απαρατήρητη, με πολλούς να αναρωτιούνται τι κρύβεται πίσω από τη «συντεταγμένη απόσυρση» ενός από τα πιο ισχυρά πρόσωπα του ενημερωτικού μπλοκ του σταθμού.
Μια στρατηγική «αποσυμπίεσης»
Το παρασκήνιο οργιάζει. Είναι εύκολο να πει κάποιος «τελειώνει τον Πορτοσάλτε ο ΣΚΑΪ». Είναι όμως και μια πρόχειρη ανάγνωση της κατάστασης. Οι γνωρίζοντες κάνουν λόγο για μια στρατηγική απόφαση «αποσυμπίεσης» με στόχο -όπως λέγεται- την καλύτερη διαχείριση της δημόσιας εικόνας του σταθμού σε μια περίοδο έντονης πολιτικής πόλωσης. Άλλοι πάλι διαβάζουν πίσω από αυτή την κίνηση, μια πιο βαθιά μετατόπιση στις ισορροπίες εντός του σταθμού – κατ’ επέκταση του μιντιακού Ομίλου. Ο Άρης Πορτοσάλτε εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα πιο βαριά χαρτιά του ΣΚΑΪ, διατηρώντας την καθημερινή του παρουσία στον ραδιοφωνικό σταθμό και συνεχίζοντας να αφήνει τη σφραγίδα του του με τον γνώριμο αιχμηρό σχολιασμό. Ο Πορτοσάλτε δεν είναι απλώς δημοσιογράφος. Αρέσει – δεν αρέσει, είναι ένα brand. Κι ένα τέτοιο brand δύσκολα το βάζεις «στο ράφι» χωρίς παρενέργειες. Και αυτό το γνωρίζουν καλά στον ΣΚΑΪ.
![ΜΗΤ](https://financenews.gr/wp-content/uploads/2024/12/mitroo_typoy.jpg")