Οι εκτιμήσεις των τραπεζών ρίχνουν αυλαία σε χιλιάδες αγοραπωλησίες μέσω του «Σπίτι μου», καθώς κρίνονται υπερβολικές οι τιμές πώλησης
Το πρόγραμμα «Σπίτι μου», που θεσμοθετήθηκε με στόχο τη στήριξη των νέων στην απόκτηση πρώτης κατοικίας, φαίνεται να προσκρούει πλέον στα βράχια της τραπεζικής πραγματικότητας. Πλήθος αγορών ακινήτων ναυαγούν καθημερινά, καθώς οι εκτιμητές των τραπεζών αποτιμούν τα υποψήφια ακίνητα σε χαμηλότερες τιμές από αυτές που έχουν συμφωνηθεί στην αγορά.
Το αποτέλεσμα; Οι αγοραστές καλούνται να καλύψουν μεγάλες διαφορές με ίδια κεφάλαια, τα οποία συνήθως δεν διαθέτουν.
Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, οι εκτιμήσεις που παραδίδουν οι μηχανικοί των τραπεζών απέχουν έως και 10%-15% από τις εμπορικές τιμές, ιδίως σε περιοχές υψηλής ζήτησης. Αυτό έχει ως συνέπεια την ακύρωση δεκάδων υποψήφιων συναλλαγών, καθώς οι δανειολήπτες αδυνατούν να καλύψουν τη διαφορά μεταξύ εκτίμησης και τιμής πώλησης.
Πόσο κοστίζει σήμερα ένα ακίνητο «Σπίτι μου»
Σύμφωνα με τον δείκτη τιμών του Spitogatos.gr, στο τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2025:
-
Η μέση ζητούμενη τιμή στο κέντρο της Αθήνας διαμορφώθηκε στα 2.400 €/τ.μ., αυξημένη κατά 13,2% σε ετήσια βάση.
-
Στα δυτικά προάστια, η μέση τιμή ανήλθε στα 2.135 €/τ.μ., +11,8% από το 2024, όταν ξεκίνησε ο δεύτερος κύκλος του προγράμματος.
Με ανώτατη επιτρεπόμενη αξία ακινήτου τις 250.000 ευρώ και μέγιστο δάνειο 190.000 ευρώ, τα διαθέσιμα κεφάλαια των περισσότερων ενδιαφερομένων δεν επαρκούν, ιδίως αν η εμπορική τιμή ξεπερνά την τραπεζική αποτίμηση.
Στοιχεία και προφίλ των αγοραστών
Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, η μέση κατοικία που αγοράζεται μέσω του προγράμματος:
-
Έχει κατασκευαστεί κατά μέσο όρο το 1983
-
Έχει επιφάνεια 90 τ.μ.
-
Αποτιμάται κατά μέσο όρο στα 157.000 ευρώ (~1.750 €/τ.μ.)
Δικαιούχοι είναι άτομα ηλικίας 25-50 ετών, που δεν διαθέτουν άλλη κατοικία και πληρούν εισοδηματικά κριτήρια. Αυτά ξεκινούν από ετήσιο εισόδημα 10.000 ευρώ και φτάνουν έως και 31.000 ευρώ για μονογονεϊκές οικογένειες με παιδιά.
Τράπεζες πιο επιφυλακτικές – φόβοι για νέα «κόκκινα» δάνεια
Η αναβίωση των ακυρώσεων θυμίζει στους τραπεζίτες την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Τότε, πλήθος δανείων χορηγήθηκε για ακίνητα που τελικά είχαν υποτιμηθεί, με αποτέλεσμα τεράστιες επισφάλειες και ζημιές στους ισολογισμούς.
Σήμερα, οι τράπεζες δεν θέλουν να ξαναβρεθούν με ενέχυρα υψηλής ονομαστικής αξίας αλλά χαμηλής εμπορικής.
Το φαινόμενο δείχνει και κάτι ακόμα: ο εκτροχιασμός της στεγαστικής αγοράς καθιστά όλο και πιο δύσκολη την είσοδο των νέων σε αυτήν, ακόμα και με κρατική στήριξη.
Διαβάστε επίσης: Νέα μέτρα για ένα πιο συμπεριληπτικό «Σπίτι μου ΙΙ»: Διευρύνεται η συμμετοχή ΑμεΑ